De woonboerderij in het buitengebied van Enschede kent een lange historie. Het is gebouwd in 1830, als bijgebouw van erve het Loetinck. Erve het Loetinck bestond uit een hoofdboerderij en twee ‘wönners’, oud- Twents voor knechtwoningen. De tweede wönner is lang geleden afgebrand, de hoofd- boerderij is in de vorige eeuw gesloopt.
De huidige woonboerderij is nog het enige tastbare bewijs van dit ooit zo belangrijke erf. De nieuwe eigenaren lieten het erf in ere herstellen. De oude knechtwoning is nu het hoofdverblijf. Daar waar vroeger de andere twee gebouwen stonden, verrezen twee nieuwe bouwwerken, in de stijl van toen. Eén is in gebruik als gastenverblijf, één als opslag.
Het was belangrijk voor de eigenaren om de stijl en sfeer van toen te behouden. Zo is het monumentale dak in ere hersteld, waarbij de knik in de daklijn is behouden; die laat
de overgang zien van varkenshouderij naar rundvee. Een aantal oude elementen komt weer terug in de nieuwe boerderij. Het hout van de oude schuur, kreeg nieuw leven in
de keukenkastjes. Originele bakstenen zijn verwerkt in een nieuwe binnenmuur en een stuk zandsteenplaat uit de voormalige stal, ligt nu voor de voordeur. Ook de bouw- materialen die van buiten kwamen, hebben in veel gevallen al een eerder leven gehad. Daarmee werd het min of meer een circulaire renovatie.
Meer lezen?
https://www.theben-nederland.nl/assets/PDF/NIEDERLAENDISCH/Referentie-woonboerderij.pdf
